Dlaczego flamingi są różowe?
Flamingi to ptaki, które w rzeczywistości rodzą się matowo szare. Ich różowe pióra, czyli najbardziej charakterystyczna cecha ich wyglądu nie jest czymś, z czym się rodzą.
Czynnikiem, który sprawia, że flamingi są różowe, jest pokarm. A dokładniej beta-karoten, który w dużych ilościach zawarty w pożywieniu flamingów – w algach, planktonie, krewetkach oraz larwach. Po ich spożyciu w układzie trawiennym flamingów enzymy rozkładają karotenoidy na pigmenty, które są wchłaniane przez tłuszcze w wątrobie i odkładane, w przypadku flamingów w skórze i piórach.
Na świecie żyją różne gatunki flamingów, występują one w różnych miejscach świata, stąd możliwe też różnice w diecie, co powoduje także różnice w kolorze – niektóre z flamingów mają bardziej lub mniej różowy kolor upierzenia, jedne są czerwone lub pomarańczowe, a jeszcze inne są białe. W zależności od diety odcień piór flamingów będzie różny.
Kolor flamingów świadczy również o stanie ich zdrowia – kolor piór dobrze odżywiającego się osobnika będzie znacznie bardziej nasycony i żywy, z kolei osobnik z piórami koloru białego, czy bladego zazwyczaj jest niedożywiony i prawdopodobnie jest chory. Wyjątkiem są flamingi trzymane w niewoli, których nie dotyczy ta reguła – mogą być dobrze karmione, ale ich dieta zawiera po prostu za mało beta-karotenów, a żeby doszło do zabarwienia, trzeba spożywać ich naprawdę dużo.
Gdzie żyją flamingi?
Wszystkie flamingi występują na obszarach tropikalnych i subtropikalnych. Można je zobaczyć na kontynentach takich jak Azja, Afryka, Europa, Ameryka. Lubią ciepłe wodne regiony i tereny podmokłe takie jak płytkie jeziora, laguny, bagna, piaszczyste wyspy. Ptaki żyją w określonych miejscach tylko ze względu na swoją dietę.
Na świecie żyje sześć gatunków flamingów.
- Flaming większy
- Flaming mniejszy
- Flaming karmazynowy (amerykański)
- Flaming krótkodzioby
- Flaming chilijski
- Flaming andyjski
Do najliczniejszych należy flaming mniejszy, jego populacje szacuje się na 1,5 do 2,5 miliona, choć niektóre źródła mówią nawet o 5 milionach osobników. Flaming mniejszy to przede wszystkim gatunek afrykański występujący we wschodniej, południowo-zachodniej i zachodniej Afryce. Są najmniejszym z 6 gatunków flamingów. Preferują tropikalne, alkaliczne i słone jeziora.
Drugim najliczniejszym gatunkiem jest flaming większy, niestety trudno jest oszacować dokładną liczbę tego gatunku, ze względu na rozległy zasięg występowania oraz migrację. Flaming większy jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem, jeśli chodzi o zasięg występowania. Można je spotkać na Karaibach, w Afryce, Azji południowo-wschodniej, południowej Europie oraz w części Ameryki. Uwielbiają ciepłe, wodne środowisko, jeziora słone i alkaliczne.
Flaming karmazynowy znany również jako flaming amerykański występuje w Ameryce Środkowej i Południowej oraz na Karaibach, wzdłuż karaibskiego wybrzeża Meksyku, na Jukatanie. Część populacji tego flaminga żyję również na Galapagos.
Peru, północno-wschodnie Chile, zachodnia Boliwia i północno-zachodnia Argentyna to rejony, w których występują flamingi krótkodziobe, są jednym z trzech gatunków południowoamerykańskich. Zamieszkują słone jeziora i laguny w Andach na wysokości powyżej 3000 m. Jest gatunkiem, który przez pewien czas uważany był za wymarły. Według danych z 2010 roku liczbę populacji oszacowano na ponad 100 tysięcy.
Flamingi chilijskie żyją w ciepłym, tropikalnym klimacie. Można je spotkać w środkowym Peru, Argentynie, Paragwaju, Boliwii i południowej Brazylii. Pomimo tego, że żyją na poziomie morza, można je zaobserwować na wysokości nawet 4500 m. Nie zdziw się, jeśli zauważysz je w Patagonii, są stałymi bywalcami jezior w dolinie Chacabuco, gdzie spędzają okres od października do końca marca.
Najrzadszy z sześciu gatunków, stanowiący najmniejszą część populacji to flaming andyjski. Uwielbiają płytkie jeziora alkaliczne i tereny podmokłe, Zamieszkują słone i alkaliczne jeziora na wysokościach 2300-4500 m Można je spotkać w Andach w Ameryce Południowej. Obecnie zostały sklasyfikowane jako gatunek zagrożony.
